Kupuuza Wosia wa Mashahidi ni Kuisaliti Damu ya Mashahidi

Kwa mujibu wa taarifa ya Shirika la Habari la Hawza, nakala kamili ya ujumbe wa Ayatollah Nuri Hamadani kwa kumbukizi ya mashahidi 892 wa Basiji wa mkoa wa Markazi ni kama ifuatavyo:

Kwa Jina la Mwenyezi Mungu, Mwingi wa Rehema, Mwenye Kurehemu.

Sifa njema zote ni za Mwenyezi Mungu, Mola wa walimwengu wote, na sala na salamu zimfikie Bwana na Nabii wetu Abul-Qasim, Mustwafa Muhammad, pamoja na Ahlul-Bayt wake watukufu, waliotakasika, hasa hasa Bakiyyatullah katika ardhi, na laana iwe juu ya maadui wao wote hadi Siku ya Mwisho.

Salamu na heshima kuelekea mkusanyiko huo mtukufu;

Kuadhimisha kumbukumbu na kukumbuka mashahidi ni miongoni mwa njia muhimu zaidi za kufufua utamaduni wa kujitolea na ushahidi.

Ndani ya Qur’ani Tukufu, hakuna tabaka lililosifiwa kwa kiwango hiki kama mashahidi:

“Wala usiwadhanie wale waliouawa katika njia ya Mwenyezi Mungu kuwa wamekufa; bali wao wako hai kwa Mola wao, wanaruzukiwa.”
(Surat Aal-Imran, Aya ya 169)

Na katika aya nyingine pia, kwa uwazi kabisa, Mwenyezi Mungu amewaahidi Pepo, yaani mashahidi watukufu; na kilichohifadhi Uislamu tangu mwanzo hadi leo ni damu hizi tukufu za mashahidi.

Hata leo, ubeberu na uzayuni wanaogopa zaidi kuliko wakati mwingine wowote motisha hii na utamaduni huu. Kwa msingi huo, ni lazima watu wafahamishwe na kuzoeshwa utamaduni huu wa Qur’ani, na tujue kuwa kwa mujibu wa riwaya zetu, kila ibada kuna iliyo juu yake, isipokuwa shahada:

«فَوْقَ کُلِّ ذِی بِرٍّ بَرٌّ حَتَّی یُقْتَلَ اَلرَّجُلُ فِی سَبِیلِ اَللَّهِ فَإِذَا قُتِلَ فِی سَبِیلِ اَللَّهِ فَلَیْسَ فَوْقَهُ بِرٌّ وَ إِنَّ فَوْقَ کُلِّ عُقُوقٍ عُقُوقاً حَتَّی یَقْتُلَ اَلرَّجُلُ أَحَدَ وَالِدَیْهِ فَإِذَا فَعَلَ ذَلِکَ فَلَیْسَ فَوْقَهُ عُقُوقٌ»

“Juu ya kila wema kuna wema mwingine hadi mtu auawe katika njia ya Mwenyezi Mungu; na akiuawa katika njia ya Mwenyezi Mungu, hakuna wema ulio juu yake. Na juu ya kila uasi kuna uasi mwingine hadi mtu atakapomuua mmoja wa wazazi wake; na akifanya hivyo, hakuna uasi ulio juu yake.”

Lakini je, utamaduni huu utaendelezwa vipi?
Njia mojawapo ya kuuhifadhi ni kujitahidi kutekeleza malengo ya mashahidi, kuchunguza lengo lao, na kutenda kwa mujibu wa wosia wao.

Muasisi mkubwa wa mfumo huu, Imam (Rehema za Mwenyezi Mungu zimshukie), aliwahi kusema:

Mmeabudu kwa miaka mingi, Mungu awakubalie; lakini jitoleeni pia muda kwa ajili ya kusoma usia wa mashahidi.

Kwa hakika, mtu anaposoma, huona kuwa hawa walivuka njia ya miaka mia moja kwa usiku mmoja tu. Wakati mwingine, katika umri mdogo kabisa, wanataja maneno ambayo mtu angehitaji kusoma kwa miaka mingi katika vyuo na hawza ili kuyafikia. Shahidi mmoja katika wasia wake aliandika:

“Msiniite mwenye kukosa mafanikio; mafanikio yangu ni kufika kwa Mwenyezi Mungu.” Shahidi mwingine aliwausia wazazi wake na watu wake wa karibu kwa kuandika: “Msilie sana kwa ajili ya kifo changu, msije kuwafanya maadui wafurahie.”

Mashahidi, katika nyaraka nyingi za wasia wao wameisisitiza: Kuulinda Uislamu halisi, kulinda na kufuata Wilayat Faqih, kuwatetea watu na nchi, kusimamisha uadilifu na haki.

Leo, usia huu unawahusu watu wa tabaka zote, hasa viongozi. Leo, kiongozi anayelala usiku juu ya kitanda chake anapaswa kujiuliza: je, siku iliyoisha amefanya jambo lolote ili asije akaaibishwa na damu ya mashahidi?

Leo ni lazima tujue kuwa mashahidi walijitoa mhanga kwa ajili ya kuutetea Uislamu. Je, viongozi wanazingatia kwa kiasi gani thamani za Kiislamu? Je, kwa visingizio hewa hawapuuzii thamani hizi? Mimi binafsi nimeona katika mamia ya wosia wa mashahidi msisitizo mkubwa juu ya kuilinda hijabu, na wamewapa wote wasia wa kuitekeleza faradhi hii ya Mwenyezi Mungu. Sasa, kila mmoja wetu ana wajibu gani mbele ya wasia huu? Wajibu wetu ni kuutangaza, kuutekeleza, na kuusisitiza kwa makundi yote ya jamii. Viongozi na wananchi wote ni lazima watekeleze wasia huu.

Mashahidi wameisisitiza kufuata Wilaya ya Faqih kwa vitendo, si kwa maneno na hotuba tu; wameisisitiza kulinda umoja na mshikamano kwa kuzunguka mhimili wa Kiongozi na Imam wa jamii;
wameisisitiza kuhifadhi heshima ya watu na maisha ya utulivu na usalama; wameisisitiza kuwajua maadui na kupambana na uistikbari; na hatimaye, mashahidi wametaka heshima na utukufu kwa Uislamu na Waislamu. Basi yeyote, katika cheo na nafasi yoyote aliyo nayo, atakayepuuza wasia hizi, basi amesaliti damu ya mashahidi.

Mwisho, mimi nachukua fursa hii kuwaheshimu mashahidi wote, wapiganaji waliotoa muhanga, wanajeshi wa Basiji wapendwa, pamoja na familia zao tukufu. Pia nawapongeza waandaaji wa kongamano hili, na namuomba Mwenyezi Mungu awajaalie wote mafanikio.

Hussein Nuri Hamadani